Itxi

Bertsolaritza

Txapelketaz, lankideekin

Magia egiten

Urtzi Urrutikoetxea

Eta magia BECen egiten dugu lau urterik behin. Baina ez gaude lau urte horien zain. Nire une magikoa ostegunetan daukat duela mende laurdenetik, Santutxun magia egiteko biltzen garenean.

Magia hitza ahituegi ote dagoen irakurri dut duela ez hainbeste. Edozer ei da magiko egunotan. Eta aitor dut, neuk ere sarri darabildala. Akaso berba hoberik ezean; baina baita, pixka bat urrunduz gero, herri honetan egiten diren zenbat gauza askok daukaten liluraz ohartuta.

Juanjo Respaldizak esan zidan lehen aldiz, oker ez banago,  euskaltegiren batean bertsoari buruzko eskola praktikoren bat eman genuenean Getxo aldean: bertsoa azaldu bai, teknikaren berri eman bai, mekanika erakutsi, ados, baina ez biluztu den-dena, erakutsi bertsoak baduela magiatik ere .

Azken urteotan etxetik urrun samar ibili naiz gure miseriak eta balentriak azaltzen Euskal PENen eskutik. Bost kontinenteetako poeta, kazetari eta hitzaren bestelako artistekin bildu naiz Kolonbiatik Koreara eta Islandiatik Kirgizistanera. Eta sinets iezadazue, uste dut asmatu dugula gure aurkako erasoak salatzen, eta garenaren lilura saltzen. Gurean, magikoetan magiko, Korrika iruditu zait beti, berbaz azaltzeko zailenetarik. Zer den hizkuntza egur zati batean eramaten ari garela irudikatzea, eta denok arineketan atzetik, presa baitu euskarak. Magia ikastolak dira, halaber. Jon Sarasuak ez dakit magia deitzen dion, baina aipatzen du herri honen antolatzeko gaitasuna. Fermin Muguruzak ere esaten zuen, gutxi gora behera, kubatarrak konponketan ibili ohi diren legez ibiltzen garela euskaldunok antolaketan.

Eta magia BECen egiten dugu lau urterik behin. Baina ez gaude lau urte horien zain. Nire une magikoa ostegunetan daukat duela mende laurdenetik, Santutxun magia egiteko biltzen garenean, eta bertso batean Angela Merkel garenean, hurrengoan hondartzako ligoia eta azkenengoan hiruzpalau laguni barrea ateratzen diegunean auzoko txutxu-mutxu errimatuekin.

Hamahiru afaltiar edo hamahiru mila entzule, hitzaren eztanda da dena mugiarazten duena. Ez dakit Durangoko berbaz jantziko den txapela, Bidasoaldeko mintzoz, Goierriko hitze bilatuko duen ala Beterriko hitza. Datorren urtean Asiara eta Balkanetara eramango dugu ele hori, euskaraz eta ingelesez, Euskal PENetik. Finalera hainbat herritatik etortzen diren ikerle eta antropologo eta soziologoak ikusita, beti pentsatzen dut gustura ekarriko nituzkeen idazle, hizkuntzalari, artista kurduez, katalanez, irlandarrez, baleazaleen istorioetatik hurbildu zaizkigun kanadarrez edo bertsoaren liluraz galdetu zidan islandiar poeta hartaz. Ez dira etorriko. Bilboko gure portaleko 3Ckoa etorriko ez den gisan.

3Cko harengana hurbiltzeko ahalegina egin genuen 2005ean, Barakaldora lehengoz etorri ginen hartan. Astero-astero kanporaketak komentatu nituen espainieraz Radio Euskadin Loreto Larunbe eta Felix Linaresekin, bateko pie forzado, besteko competencia, eta osteko octava mayor. Oraindik ez dugu BECera ekarri ziur aski, ez sarrera barik gelditu delako. Baina beste inoiz ez bezala, argi ikusiko du etxe ondoan magia egiten dugula. Euskaratik eta euskaraz.