Itxi

X-deportes_giro de italia-X

X-deportes_giro de italia-X

Italiako Giroa 2024

ITZULPENA

Giroko 10. etapan zehar Alessandro Ruta kazetariak "Ez Da Giro" saioan irakurritako olerkiaren itzulpena

ALESSANDRO RUTA | EITB MEDIA

Rutak Giacomo Leopardi idazle italiarraren "L'infinito" olerkia irakurri zuen, eta haren euskarazko esanahia zein den jakitera eman nahi izan du.

  • Alessandro Ruta

    Alessandro Ruta. Argazkia: EITB

Pescara eta Jesi hiriak batu zituen Italiako Giroko 10. etapako ETB1eko zuzeneko emanaldian, Alessandro Ruta kazetari italiarrak haren herrikidea izan zen Giacomo Leopardi idazlearen L'infinito olerkia irakurri zuen, Ez Da Giro! saioaren barruan.

Hainbat jarraitzalek olerki horren esanahiari buruz galdetu diote Rutari, eta hark aipatu olerkiaren euskarazko esanahia zein den jakitera eman nahi izan du.

Hona hemen jatorrizko olerkia, eta haren euskarazko esanahia, Alessandrok berak itzulita (italiera arkaikotik, egungo italierara eta azkenik, euskarara):

JATORRIZKOA:

Sempre caro mi fu quest'ermo colle,

e questa siepe, che da tanta parte

dell'ultimo orizzonte il guardo esclude.

Ma sedendo e mirando, interminati

spazi di là da quella, e sovrumani

silenzi, e profondissima quïete

io nel pensier mi fingo; ove per poco

il cor non si spaura. E come il vento

odo stormir tra queste piante,

io quello infinito silenzio a questa voce vo comparando:

e mi sovvien l'eterno, e le morte stagioni,

e la presente e viva, e 'l suon di lei.

Così tra questa immensità s'annega il pensier mio:

e'l naufragar m'è dolce in questo mare.

EUSKARAZKO BERTSIOA:

Betidanik maite nuen muino bakarti hau, eta estaldura hau:

azken horizontearen hainbeste begirada baztertzen duenak.

Baina esertzen eta begiratzen, haratago espazio mugagabekoak,

eta giza gaindiko isiltasunak, eta oro lasaitasun sakona,

itxura egiten dut nire pentsamendua;

bihotzak ez du beldurrik izango.

Eta haizeak bezala ia landareen artean entzuten dut,

ni ahots honekin isiltasun infinitu hori nabil konparatzen.

Eta betirako oroitzen naiz, hildako sasoiak, oraina eta bizirik,

eta bere soinua. Beraz nire pentsamendua handitasun honetan itotzen da,

eta naufragioa goxo datorkit itsaso honetan.