Itxi

Musika

''Koplariak''

Korrontzi: "Musika tradizionalean oinarritutako proposamen berriak egiten ditugu"

Natxo Velez | eitb.eus

“Koplariak” Korrontzi taldearen bederatzigarren diskoa da, eta Xabier Amurizarekin batera ondu dute oraingoan. Agus Barandiaran taldearen buruak lanaren inguruko zertzeladak aletu dizkigu.

  • Agus Barndiaran eta Xabier Amuriza

    Agus Barndiaranek (Korrontzi) Xabier Amurizaren lankidetza izan du "Koplariak" lanean

Agus Barandiaran musikariak eta berak gidatzen duen Korrontzi taldeak beste urrats bat eman dute Koplariak disko berriarekin trikitixa ardatz duen bere proposamena berritzeko. Luxuzko gidariari jarraituta, Xabier Amurizaren eskutik kopla berri eta zaharrak bildu eta beroriei musika jarri dio bizkaitar taldeak bere bederatzigarren diskoan.

Pozik hartu gaitu Barandiaranek, bere hitzetan Amurizarekin batera lan egiteko plazera eta gogobetetasuna darizkiola oraindik.

Zergatik aukeratu zenituen koplak disko berriko kantagai gisa?

Ni trikitixa tradizionaletik nator, eta, guztiok bezala, koplak jotzen eta kantatzen hasi nintzen, oharkabean bada ere. Gerora jakin genuen ikasi genituen lehen doinu eta hitz tradizional horiek koplak zirela.

Korrontzirekin, baina, agian ez diegu koplei merezi zuten tokia eman, gure errepertorioaren % 80 edo 90 instrumentala baita. Txalapartari, albokari… horri guztiari garrantzia eman izan diogu disko eta zuzenekoetan, baina koplei ez, eta trikitixa eta koplak beti egon dira lotuta.

Horren aurrean, berriz ere jatorrira itzuli, eta kopla berri eta zaharrak berreskuratu genituen disko batean biltzeko.

Eta hor agertu zen Xabier Amuriza?

Bai. Gogoan dut oraindik duela hogei bat urte Tapia eta Leturiarekin atera zuen disko hura. Beti izan da koplen erreferentea, eta esparru horretan lan handia egin du, koplak sortzen eta biltzen.

Zer ikasi duzu prozesu honetan koplagintzatik?

Lehenik eta behin, Amurizak gaizka nenbilela esan zidan, trikitixa jotzen nenbilela baina kantatzen nuena ez zirela koplak.

Eta egia da. Trikitilariok beti jo izan dugu bertsolariengana hitzen bila, doinu berriak hornitzeko, baina, Amurizak argitu zidanez, bertsoak kantatu izan ditugu trikitixaz lagunduta, eta ez koplak.

Azaldu zidanez, bi edo hiru errimako letra da kopla, bertsoa ez bezala, horrek hirutik gora izaten baititu; bertsoa gai baten ingurukoa izaten da, koherentea, baina kopla ez, bisuala baita, irudiak marrazten baititu hitzez; eta, azkenik, koplan asko errepikatzen dira esaldi eta errima berdinak, mezua indartzeko.

Amurizaren esanetan, loreei bueltak ematen zaizkien bezala, kopletan hitzei bueltak eman eta errepikatzen dira, mezua indartzeko. Bertsoan, aldiz, oso garrantzitsua da ez errepikatzea eta mezua ahalik eta zabalena izatea.

Grabazioa itxialdian abiatu zenuten, ezta?

Bai. Duela hiruzpalau urte hasi ginen proiektua garatzen, baina inoiz ez genuen tartea hartzen ideiak biribiltzeko eta grabatzeko. Beraz, pandemia honek guretzat zerbait ona izan badu, hori izan da, kantuak bukatu eta grabatzen hasteko aukera eman digula. 

Gero, itxialdia bukatutakoan, Elkarren estudioan burutu dugu lana, abuztuan.

Amurizak berak azaldu duenez, mezu hau zabaltzen dute koplok: “Bizitzeko jaio ginen, ez hiltzeko”. Garai hauetarako egokia iruditu zaizkizu?

Amurizak ehun bat orri pasatu zizkidan, denetariko koplekin, eta hortik hamar bat orri aukeratu nituen lehenengo eta behin, indartsuenak iruditu zitzaizkidanak.

Amurizari hautaketa hori pasatu nion gero, azken zuzenketak egin zitzan, eta berak esan zidan aukeratutako gehienek bazutela bizitzarekin zerikusia eta hori adierazten zutela, bizitzeko jaio garela. Hitzak batu ditugunean, beste dimentsio bat hartu du diskoak.

Azken kantuan, gainera, berak kantatzen duen “Meridianoa Greenwichen”en, Amurizak heriotzari eta bere hiletari barre egiten dio, eta oso hunkigarria iruditzen zait. “Heriotzak ez nau maite / lurpean behar ez naute / derrigorra denez gero / biziko naiz elegante” kantatzen du.

Korrontzik beti erakutsi du sustrai tradizionaleko bere proposamena berritzeko nahia (Makalarekin, dantzaren bidez, musika sinfonikoarekin…). Nola bizi duzu tradizioaren eta berrikuntzaren arteko lotura?

Argi daukat tradizioa mantendu behar dela, eta errespetu handia zor diot Rufino Arriolarengandik jaso nuen tradizioari. Niretzat, Rufino Arriolaren pieza bat munduko diskorik onena da.

Hala ere, ekarpen eta proba berriak egiten ditugu musikariok. Nik ez dut uste Korrontzik musika tradizionala egiten duenik, guk musika tradizionalean oinarritutako proposamen berriak egiten ditugu.

Gainera, niri ez dagokit gurea musika tradizionala ote den esatea, gizarteari dagokio. Hemendik ehun urtera taberna batean Korrontziren kantu bat kantatzen badute, orduan izango da tradizionala.

Zelan aurreikusten duzue etorkizuna?

Bada, disko-liburu honekin bi zuzeneko ezberdin eskainiko ditugu. Batetik, koplei buruzko hitzaldi musikatuak eskainiko ditugu Xabier Amurizak eta biok herriz herri, formatu xumean, “Koplariak koplari” izenburupean.

Bestetik, talde osoaren formatua dugu. Errepertorio berriarekin abenduaren 23an hasiko gara, Campos Bilboko antzokian; abenduaren 30ean, Principal antzokian egongo gara, Gasteizen; eta hortik aurrera, hemen edo han ibiliko gara euskal antzokietan.

Baina, gainera, Madrilen eta Bartzelonan ere egongo gara disko berria aurkezten, Amuriza lagun dugula, kolaboratzen eta koplei buruzko azalpenak ematen.