Zinemaldia 2024
Donostia Saria
Victor Ericek Donostia Saria jaso du, zinema lehendabiziko aldiz ikusi zuen tokitik oso gertu
Mikel Dominguez | EITB Media
Zuzendariak Donostiara heldu zeneko urteak eta Zinemaldiaren hastapenak izan ditu gogoan, eta zinemaren ezagutzaren bidetik jarraituko duela agindu du.
Bideoak (1)
Victor Ericek Donostia Saria jaso du, bere hirian, eta ohorezko golardoarekin saritzen duten lehenengo euskal herritarra eta lehenengo donostiarra bilakatu da. Ana Torrenten eskutik jaso du, bien filmarengatik Urrezko Maskorra irabazi eta 50 urtera.
Karrantzan (Bizkaia) jaiotako zuzendariak txikitan mundu hobea irudikatzen zuen, saririk gabeko mundua, baina "ezin dena da eta, gainera, ezinezkoa dena, beraz, hemen nago sari bat jasotzen".
Ericek gogoan izan ditu Gipuzkoako hiriburuan eman zituen lehen urteak, bere arrebaren eskutik Kursaal kasinoko zineman bere lehen filma ikusi zuenean, "1946ko neguko arratsalde batean".
Zinemaldiaren hirian "zentzu guztietan" hazi zen, "baita zinema ikusle gisa ere", eta Zinemaldiaren sorrera eta hazkundea ikusi zituen, jaialdia frankismoaren zentsurak zainduta zegoela eta "bere debekuen biktima" zela. "Begiak ixten baditut, umetan besaulki horietako batean ikusten dut neure burua, sekula ahaztuko ez ditudan pelikulez gozatzen", kontatu du.
Pantaila handian ikusten diren lehen "ezohiko irudi" horiek, bihotzean grabatuak, berreskuratzen saiatzen da edozein zinemagile, "filmak egiteko artearen esparruetatik ibilbide luzean", Ericek azaldu digunez.
Victoria Eugeniako publikoaren aurrean lotsati, gogorarazi digu, Zinemaldia bezala, zinema ere mundura irekitako leiho bat dela. Victoria Eugeniako ikusleek trena igarotzea ikusi dute El espíritu de la colmena pelikulan, El sur filmeko pasodoblea baita Antonio Lopezen kontenplazioa El sol del membrillo filmean, eta laugarren film luzea, Cerrar los ojos ikusi ahal izan dute, Torrentez gain, Jose Coronado, Michel Gaztambide gidoilaria eta gainerako taldekideak bertan zirela.
Zuzendariak bere gurasoak gogoratu eta eskerrak eman dizkie, Madrilera joateko eta zinema profesionalki ikasteko aukera eman ziotelako: "Inoiz ezingo dut erabat eskertu nigatik egindako guztia".
Bere lehen hirira egindako bisitan, Erizek zinematik erretiratzetik urrun dagoela azpimarratu du, "ezagutzarako bide bat" baita. "Horregatik, ikaskuntza, niretzat, ez da inoiz amaitzen".
