Ipar Poloak 2050. urtea baino lehen galduko du izotza udan

Ozeano Artikoa izotzik gabe geratuko da 2050. urtea baino lehen, seguruenik, aldi baterako behintzat. Klima babesteko neurrien eraginkortasunak argituko du zer maiztasunarekin eta zenbat denboraz gertatuko den. Mundu osoko 21 ikerketa institutuk elkarrekin egin duten ikerketaren emaitza nagusia hori da.

Ikerketa taldeak 40 eredu klimatikoren emaitzak aztertu ditu, eta, horiek erabiliz, CO2 isuri handiak eta babes klimatiko txikia izango lituzkeen testuinguru batean Ozeano Artikoko izotz-geruzak izango lukeen bilakaera aztertu dute ikertzaileek. Simulazio horietan, espero zenez, Artikoko itsasoaren izotza oso azkar desagertu da udan. Dena dela, azken ikerketa horren arabera, CO2 isuriak azkar desagertu arren, itsasoko izotza noizean behin desagertuko da bertan uda denean.

"Isuri globalak azkar eta nabarmen murrizten baditugu, eta berotze globala industriaurreko mailekin alderatuta 2 °C baino gutxiagokoa izatea lortzen badugu, Artikoko itsas izotza, noizean behin, desagertu egingo da udan, 2050a baino lehen, ziurrekin. Emaitza horrek harritu egin gintuen benetan", azaldu du Dirk Notz Hanburgoko Unibertsitatean itsas izotzari buruzko ikerketa egiten ari den taldeko buruak. Emaitzak Geophysical Research Letters aldizkari zientifikoan argitaratuko dira.

Egun, Ipar Poloa itsas izotzez estalita dago urte osoan. Udan, itsasoko izotz-geruzaren eremua txikitu egiten da, eta hazi egiten da berriro neguan. Gaur egun abian dugun berotze globalaren ondorioz, itsas izotzez estalita dagoen Ozeano Artikoko eremu zabala azkar murriztu da azken hamarkadetan, eta horrek nabarmen eragiten die Artikoko ekosistemari eta klimari. Itsasoko izotz-geruza hartz zurien eta foken ehiza-barrutia eta habitata da, eta Artikoa hotz gordetzen du, eguzkiaren argia islatzen baitu.

Ikerketaren arabera, etorkizuneko CO2 isurketen arabera galduko du gehiagotan edo gutxiagotan Artikoak itsasoko izotz-geruza. Emisioak azkar murriztuz gero, noizean behin bakarrik galduko da izotza udan. Emisioak gehiago badira, ordea, Ozeano Artikoa izotzik gabe geratuko da urte gehienetan. Beraz, gizakiek badute eraginik oraindik Artikoak urte osoan itsas izotzezko estalkia galtzeko duen maiztasunean.

Ikerketa honetan erabilitako simulazioak SSP (Bide Sozioekonomiko Partekatuak) izeneko agertokietan oinarritzen dira, eta horiek ere IPCCren hurrengo txostenerako erabiliko dira. SSP1-1.9 eta SSP1-2.6 agertokiak etorkizuneko CO2 emisioen murrizketa azkarra simulatzeko erabiltzen dira; SSP5-8.5 agertokia, aldiz, etorkizuneko CO2 emisioak ia-ia aldaketarik gabe simulatzeko erabiltzen da. Ikerketa eredu klimatikoen azken belaunaldiko simulazioetan oinarritzen da, Eredu Akoplatuak Erkatzeko Proiektuaren 6. Fasearen (CMIP6) barruan bildutakoak.